Jak temperatura serwowania wpływa na smak piwa?

Istnieje post na blogu , który również cytuje ten artykuł omawiający chemiczny wpływ chłodzenia i rozcieńczania na whiskey.

W postu stwierdzono, że mieszanka rozcieńczania i chłodzenia powoduje, że alkohol staje się rozpuszczalny, co uwalnia smak.

Etanol staje się bardziej rozpuszczalny po rozcieńczeniu i schłodzeniu whiskey, co sprzyja uwalnianiu molekuł aromatu

Myślę, że ta teoria ma zastosowanie do piwa, ale z kilkoma zastrzeżeniami; po pierwsze, piwo jest już rozcieńczone i nie wymaga więcej wody; po drugie, zawartość alkoholu w piwie jest znacznie niższa niż w whiskey, więc nie tyle chłodzenia byłoby wymagane.

Istnieje kilka składników interakcji pomiędzy smakiem a temperaturą, ale jednym z kluczowych jest po prostu to, że zimny zdrętwia język. Przynajmniej ekstremalnie zimne (e.g. “zimne jak skała”).

Jako takie, nadmiernie zimne piwo będzie nudne any silny smak (chmielowy, gorzki itp.) i ukryje słabsze.

wow. “Zimno zdrętwia ci język.” Wygląda na bardzo niezwykłą odpowiedź na sensowne pytanie. Mogę powiedzieć, że za każdym razem, gdy próbuję różnych rodzajów piwa lub piwo, lubię czytać etykietę, aby poznać ich opinię, ale większość czasu zaczynam od całkowitego schłodzenia i wlewam trochę do szklanki i pozwalam, aby się uspokoiła, potem biorę łyk i czekam może 5 minut i próbuję jeszcze raz i tak dalej, aż otrzymam opinię o tym, jak ten konkretny war się zmienia, a następnie ponownie czytam ich opinię (jeśli taka istnieje), aby sprawdzić, czy moje doświadczenie się zgadza lub porównać, na czym muszą się skupić na podstawie ich opinii. Kiedy już to rozgryzę, to tak właśnie piję ten napar. Chociaż przypadkowo wylałem trochę niebieskiej etykiety Chimay Grand Reserve i zapomniałem jej pewnej nocy. Kiedy wróciłem może godzinę później, była to dość pokojowa temperatura. Niesamowite jest to, że pachniało owocowo jak wino, a nawet miało smak podobny do wina. Do degustacji użyłem szerokiego kieliszka do wina, który przechwycił część oparów prawdopodobnie lepiej niż kubek czy butelka. Nie zawsze mam godzinę, aby na to czekać, ale to była miła niespodzianka. Zazwyczaj w przypadku Chimaya pozwalam ustabilizować się masywnej głowie, a następnie biorę łyk, ponieważ w zimnej temperaturze ma on jedną cechę, która mi się podoba. Potem czekam może blisko 10 minut i piję jeszcze trochę. Zazwyczaj między 10 a 20 minutami to część, którą chyba lubię najbardziej dla ogólnego picia. Zaraz po tym, jak zaczyna się rozgrzewać od zimnej temperatury, zaczyna się to wydawać zbytnio podobne do picia alkoholu. Czuję i czuję smak alkoholu, po czym robi się nieco cieplej i zaczyna nabierać słodszego słodowego smaku. Potem pozwalam mu dłużej siedzieć i wpada w mniej atrakcyjny smak tylko po to, by w końcu wyglądać jak wino, gdy osiągnie kolejny poziom ciepła. Czasami wlewam 2 szklankę po pierwszym osiągnięciu pewnego smaku i rodzaj naprzemiennie między nimi, aby cieszyć się różnymi smakami, które wszystkie wyszły z tej samej butelki.