Zastanawiałem się, dlaczego jest tak mało trapistów i jak to jest, że z jedenastu trapistów sześciu jest z Belgii. Dlaczego browary nie są bardziej rozproszone po całym świecie? Czy to ma coś wspólnego z tym, co wydarzyło się tam w historii?
Trapiści są członkami zakonu rzymskokatolickiego. Benedykta, który stwierdza, że powinni “żyć z pracy rąk”, co oznacza, że wiele klasztorów trapistów sprzedaje towary w celach zarobkowych. Zakon nie ma szczególnego zakazu spożywania alkoholu, więc produkcja piwa jest dla mnichów całkowicie rozsądnym zawodem.
Zakon ma wieki i pochodzi z Francji. Jednak wiele z francuskich browarów zostało zniszczonych w czasie rewolucji francuskiej (a później wojen światowych). Na szczęście dla nas dzisiaj klasztory w kochającej piwo Belgii przetrwały (lub w przypadkach takich jak w Opactwie Rochefort , zostały odbudowane).
Dzisiaj logo “Autentyczny Produkt Trapistów”, które definiuje “prawdziwe” piwo trapistyczne, jest własnością Międzynarodowego Stowarzyszenia Trapistów, organizacji założonej w 1997 roku. Do członków założycieli należy sześć opactw z Belgii, jedno z Holandii i jedno z Niemiec (które nie produkuje piwa). Dopiero w ostatnich latach ITA rozszerzyła swoją działalność o browary, oprócz pierwotnej siódemki, z których pierwszym “nowym” jest Stift Engelszell z Austrii w 2012 roku.
W miarę jak rękodzielnicza piwna rewolucja idzie do przodu, prawdopodobnie kolejne klasztory rozpoczną własną produkcję piwa i złożą wniosek o logo. Ale w tej chwili nadal są to głównie oryginalni Belgowie.
Wyznaczenie Trapistów jest monitorowane przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Trapistów. Oto określone przez nie kryteria utrzymania przez opactwo oznaczenia Trappist:
Piwo musi być warzone w murach klasztoru Trappist, przez samych mnichów lub pod ich nadzorem.
Browar musi mieć drugorzędne znaczenie w obrębie klasztoru i powinien być świadkiem praktyk biznesowych właściwych dla klasztornego stylu życia
Browar nie jest przeznaczony do prowadzenia działalności zarobkowej. Przychody pokrywają koszty utrzymania mnichów oraz utrzymania budynków i terenu. Cała reszta jest przekazywana na cele charytatywne i pomoc osobom potrzebującym.
Browary trapistów są stale monitorowane, aby zapewnić nienaganną jakość ich piw.