Pochodzenie szylinga królewskiego wydaje się pojawiać około czasu wojny z 1812 r. , ponieważ konieczność rekrutacji była tak niezbędna ze względu na fakt, że Anglicy byli już w stanie wojny z Francją.
Recruiting parties scoured the rural and city streets for able-bodied soldiers. W swoim arsenale broni, rekrutujący sierżant zaoferował dowolną perspektywę werbunku za ponad dwumiesięczną pensję do zaciągnięcia się. Niektórym zaoferowano możliwość zaciągnięcia się na ograniczony czas służby, zwykle na 7 lat, i otrzymania mniejszej nagrody, ale większość wybrała inną opcję: służbę na całe życie. Obliczenie swoich życiowych opcji musiało być trudne dla rekrutującego w hałaśliwym, zadymionym Ale House'u po spożyciu kilku skrzeli rumu, szczęśliwie dostarczonych przez członka partii rekrutującej. Podczas gdy potencjalny rekruter pił niekończące się naboje z ponczu, jego uszy wypełnione były opowieściami o łatwym życiu jako żołnierza, szybkim awansie i o tym, jak kobiety nie mogły się powstrzymać od przyciągnięcia do mężczyzny w czerwonym płaszczu.
Członkowie partii rekrutacyjnej byli dość zmotywowani, by przekonać młodego tkacza lub robotnika do przyłączenia się, ponieważ każdy z nich był przystojnie opłacany za każdego rekruta, którego przywieźli przed wojskowym chirurgiem do inspekcji i został poświadczony przez Sędziego Pokoju. Jeśli potencjalny rekruter wahał się przed zaciągnięciem się do wojska, stosowano oszustwo. Sierżant rekrutujący opowiedział:
…twoim ostatnim odwołaniem było upicie go, a następnie wsunięcie szylinga do jego kieszeni, zabranie go do domu do kasy, a następnego dnia rano przysięgnij, że zaciągnął się, przynieść wszystkie swoje strony, aby to udowodnić, dostać go przekonać, aby przejść lekarza. Jeśli on przejdzie, musisz spróbować wszelkich możliwych środków, aby skłonić go do picia, wysadzić go w powietrze z piękną historią, zaprowadzić go do sędziego, w takiej czy innej formie, i dać mu zaświadczenie; ale w żadnym wypadku nie wypuść go z rąk.
Dlaczego wyrażenie Wziąć królewskiego szylinga:
Wyrażenie ‘wziąć królewskiego szylinga’, oznaczało zapisanie się do wojska. Raczej, jak w przypadku pieniędzy “prestiżowych” dla “zaimponowanego” człowieka, oferowano premię w postaci szylinga, aby skusić słabo opłacanych robotników do opuszczenia handlu (średnia dzienna płaca w okresie napoleońskim wynosiła 2p (przy 12p do szylinga, oznaczało to sześć dni pracy za jednym razem). Kiedy szyling został już zaakceptowany, opuszczenie armii było prawie niemożliwe.
Ponieważ armia nie była postrzegana jako atrakcyjna kariera, rekrutujący sierżanci często musieli stosować mniej niż uczciwe metody w celu zabezpieczenia swojej “zdobyczy”, takie jak upicie rekruta, wsadzenie szylinga do kieszeni, a następnie następnego ranka wciągnięcie go przed sędziego (jeszcze na kacu), aby skłonić go do zaakceptowania faktu, że jest teraz w armii. Czasami ‘królewski szyling’ był ukryty na dnie cynowego kufla (po wypiciu kufla, nieszczęsny pijak odkrył, że nieświadomie przyjął ofertę króla). W wyniku tego niektóre kufle były robione ze szklanymi dnami. Inni rekruci przychodzili z sądów, gdzie można było zamienić wyrok na służbę w wojsku - tak jak to miało miejsce (najwyraźniej) w pułku Blackwatch.
W rzeczywistości nagroda za wstąpienie do wojska była znacznie większa niż szyling. Nowi rekruci otrzymali 23.17s.6d funtów, ale z tego byli zmuszeni kupić swój mundur - nie mały wydatek.
Oto zdjęcie królewskiego czołgu szylingowego o którym mowa:
