Jakie właściwości pomagają miód pitny starzeć się bez skunksowania?

Jednym z największych czynników decydujących o tym, jak dobrze miód pitny, piwo czy wino będzie się starzeć, jest utlenianie. Tlen jest korzystny tylko wtedy, gdy moszcz lub brzeczka (IDK currect term for unfermented mead) ostygły i jesteś gotowy do rozbijania drożdży. Tlen w tym momencie pomoże drożdżom się rozmnażać. Ale kiedy ciecz jest gorąca przed schłodzeniem, a po zakończeniu fermentacji, należy uważać, aby zminimalizować ilość tlenu, który do niej dodajemy. Zawsze mieszaj delikatnie i unikaj rozpryskiwania podczas układania i rozlewania.

Używasz słowa “skunking” w tytule. Prawdziwe skunking (w przeciwieństwie do staling lub utleniania) jest spowodowany reakcją chemiczną pomiędzy ekstraktem chmielu a światłem. Jeśli dodajesz chmiel do jakichkolwiek miodów pitnych, upewnij się, że chronisz butelki przed światłem, przechowując je w ciemnym miejscu, najlepiej w pudełku. Światło słoneczne i florescentne są szczególnie szkodliwe.

Nawet jeśli uważasz, że jest to problem z niektórymi rodzajami miodu pitnego w trakcie starzenia się, nie mogę się powstrzymać od myślenia, że masz do czynienia tylko z zanieczyszczeniem, które czyni niektóre partie faulowymi. Nigdy nie czytałem o żadnym typie miodu pitnego, który WORSENSENS z właściwym starzeniem się. Więc albo po prostu nie lubisz suchego miodu pitnego (może spróbuj go odgazować?), albo masz do czynienia z zanieczyszczeniami, które niszczą twój miód pitny niezależnie od jego rodzaju. Niestety, trudno jest znaleźć komercyjne miody pitne, aby zobaczyć, co naprawdę lubisz. Chaucers jest nędzny. Widziałem kilka skandynawskich miodów pitnych (jak Vikings Blod ), ale są one drogie (30$+ za butelkę), więc próbowałem tylko kilku. Może w pobliżu Twojego miejsca zamieszkania gromadzą się piwowarzy miodów pitnych?

Z The Meadery

Your Mead was great when bottled, but the taste has changed dramatically for the worse after only a few weeks? To co prawdopodobnie masz to infekcja octem. Powąchaj miód pitny i poszukaj jakiejkolwiek nutki aspiryny lub octu. Jeśli złapiesz go od razu, często możesz zaoszczędzić partię, lecząc go tabletkami siarczynowymi, ale szanse nie są zbyt duże. Można tylko powstrzymać dalsze uszkodzenia, a nie odwrócić to, co już nastąpiło. Co gorsza, jeśli infekcja octem dostała się do twojego miodu pitnego, to bez wątpienia żyje on gdzieś w twoim systemie piwowarskim. Idź za nim z zemstą. Oczyszczaj wszystko w pośpiechu, może nawet wyrzucając wszystkie swoje węże syfonowe (acetobakterie uwielbiają się tam chować). Upewnij się, że na Twoich śluzach powietrznych jest dobra uszczelka.

Jeśli zrobiłeś to wszystko, a Twój Mead nadal smakuje okropnie po sześciu miesiącach, spróbuj ponownie. Przeanalizuj wszystkie swoje procedury sanitarne, a zwłaszcza mycie butelek. Upewnij się, że żadne zioła, rodzynki czy cokolwiek, co mogłeś dodać, nie było źródłem infekcji bakteryjnej. Większość nieczystych smaków jest wynikiem albo zakażenia sterylizatorem albo infekcji bakteryjnej. Jeśli użyłeś egzotycznego składnika, takiego jak skórka z papai, może powinieneś spróbować nowego przepisu. Może starzenie się rozwiąże problem, a może nie. Na spotkaniu producentów miodu pitnego, które odbyło się w 1986 roku, był miód pitny, co do którego wszyscy byli zgodni, że był najgorszy, jaki kiedykolwiek spróbowali rok wcześniej, ale który po roku starzenia się znacznie się poprawił.

Oh, i inna możliwość, która może powoli pogarszać Twój smak, z tego samego miejsca:

Nie chcesz, aby miód pitny siedział na osadzie zbyt długo, szczególnie w ciepłym klimacie, ponieważ zużyte drożdże zaczną się odżywiać na osadzie (proces zwany autolizą), a to da Twój miód pitny nieprzyjemny smak. Jeśli Twój miód pitny potrzebuje dużo czasu na fermentację, przechowuj go co miesiąc, jeśli nadal wyrzuca osad.

W tym przypadku robisz butelkę za wcześnie, lub dodajesz zbyt dużo osadu, gdy robisz butelkę.