Rozumiem, że znacznie słabsza wersja piwa, zwana “małym piwem”, była historycznie pijana jako bezpieczny sposób na picie płynu. Było to w czasie, gdy picie zwykłej wody mogło spowodować chorobę, ponieważ nie byłaby ona gotowana. Czy mamy jakiekolwiek pojęcie, co piła ABV “małego piwa” około 1800 roku?
Historycznie małe piwo jest uważane za od 2 do 3,5% ABV, na podstawie notatek z belgijskich klasztorów, które produkowały małe piwo z 3. rundy zacieru i oryginalnych francuskich receptur saisonowych. Liczby te odnoszą się prawdopodobnie do warzenia piwa w okresie od średniowiecza do około 1500 roku.
Małe piwo wzmocniło się nieco po kilkuset latach, gdy trafiło do Ameryki. Słynne Małe Piwo George'a Washingtona z 1757 roku zostało oszacowane jako nieco mocniejsze, około 4-4,5% ABV przez rekreację. Inny słynny historyczny przepis na małe piwo z 1820 roku został oszacowany na około 3,8% i oprócz chmielu zawierał skórkę cytrynową, goździk, imbir i śmietanę z kamienia nazębnego dla uzyskania kwasowości.
Zasadniczo działa on w tej samej gamie co piwo sesyjne dzisiaj, być może pozostając nieco w dolnej części tego, co uważamy za sesyjne.