Isinglass jest karbowaniem - po dodaniu do piwa pomaga ono uzyskać klarowność - i jest to forma kolagenu pochodzącego z pęcherzy pływackich ryb.
Biorąc pod uwagę, że jest to produkt pochodzenia zwierzęcego, czy browary muszą deklarować to na opakowaniu?
Piwowary w WE z powodzeniem argumentowały, że jest to część procesu przetwórczego, a nie dodatek, a zatem nie wymaga etykietowania.
Osełki szklane są wypróbowaną i sprawdzoną metodą klarowania piwa, a zatem w zeszłym roku, kiedy WE wprowadziła poprawkę do dyrektywy w sprawie etykietowania z 2003 r., piwowary z beczki otrzymały dużą ulgę. Przemysł piwowarski z powodzeniem argumentował, że jako substancja pomocnicza w przetwórstwie, a nie składnik, który miałby być spożywany, i z długą historią stosowania bez odnotowanych przypadków reakcji alergicznej, istniały dobre argumenty za wyłączeniem karuków z tej dyrektywy.
Przynajmniej w Stanach Zjednoczonych nie ma wymogu, aby składniki były wymienione na butelkach/opakowaniach. Podczas gdy żywność musi być wymieniona na liście składników, jest to spowodowane tym, że są one regulowane przez Food and Drug Administration (FDA). Piwo i inne alkohole z drugiej strony są regulowane przez Departament Skarbu, który nie ma takich wymogów dotyczących wymieniania składników. Tak więc Isinglass nie potrzebuje specjalnej listy składników.
Niektóre składniki znajdujące się w wielu amerykańskich piwach, które mogą cię zaskoczyć, to:
There was a law enacted in Germany in the 1400’s concerning purity of beer, known as Reinheitsgebot. Od tego czasu została ona nieco zmieniona, a w latach 50-tych XX wieku została przekształcona w ustawę podatkową, która dotyczyła również czystości (Biersteuergesetz). Ustawa podatkowa została złagodzona pod koniec lat 80-tych XX wieku i zezwalała na stosowanie w piwie wszelkich składników dopuszczonych do stosowania w żywności. Dotyczy to jednak tylko piwa importowanego, ponieważ niemieckie browary nadal muszą przestrzegać ograniczeń czystości.
Food Standards Australia New Zealand approved an amendment to the code in March 2009 , providing an exemption to mandatory labelling requirements for the use of isinglass in beer and wine.
Clause 4 of Standard 1.2.3 deals with ingredients that trigger a mandatory declaration. Linia “produkty rybne” w tabeli ujętych składników została zmieniona na
Ryby i produkty rybne, z wyjątkiem karuk pochodzącego z pęcherzy pływakowych i stosowanego jako środek klarujący w piwie i winie
Sprawozdanie FSANZ zawierało również przegląd międzynarodowych przepisów dotyczących karuków. Oprócz USA i UE, które zostały objęte innymi pytaniami, sprawozdanie wymienia:
Health Canada zmieniła swoje wymogi dotyczące etykietowania żywności we wrześniu 2004 r. w taki sposób, że środki klarujące pochodzące z ryb, mleka i jaj, stosowane podczas produkcji standardowych napojów alkoholowych, byłyby zwolnione z wymogów dotyczących etykietowania alergenów.
W Japonii ryby nie są ujęte na liście alergenów wymagających obowiązkowego etykietowania, przy czym do etykietowania zaleca się stosowanie tylko niektórych gatunków ryb. Jednak napoje alkoholowe i produkty pokrewne nie podlegają wymogom dotyczącym etykietowania alergenów, a zatem i tak nie byłyby nimi objęte.
Ogólna norma etykietowania żywności paczkowanej Codex Alimentarius ) wymaga zgłaszania produktów rybnych stosowanych jako składniki lub dodatki do żywności i nie wspomina o zwolnieniu z obowiązku etykietowania karuków. W krajach, które przyjęły tę normę bez żadnych zmian i stosują ją do napojów alkoholowych, stosowanie karuków prawdopodobnie musiałoby być zadeklarowane.
Myślę, że to, do czego pan dąży, to ujawnienie go ludziom, którzy mogą być ideologicznie lub w inny sposób przeciwni spożywaniu lub używaniu produktów zwierzęcych. Jeśli tak jest, to myślę, że powinieneś ujawnić to na opakowaniu.
Nie powinno to jednak bardziej przypominać środka filtrującego niż składnika, więc jak przejście czegoś przez filtr węglowy. Nie postrzegasz węgla drzewnego jako składnika.